Ziek, zwak, moe

vorige week woensdag stortte ik helemaal in. 't Was half tien, ik kwam net thuis en moest nog een hoop huiswerk maken. Er zat niks op dan er maar mee te beginnen, dan was ik er het snelst van af. Ik begon me misselijk te voelen, werd duizelig, kreeg buikpijn hoofdpijn, en mijn lichaam schreeuwde om slaap. Ach, een keertje geen huiswerk maken kon geen kwaad en ik ging lekker naar bed. De volgende ochtend besloten mijn ouders dat ik maar beter in bed kon blijven. Het is nu een week verder en ik ben nog steeds thuis. Ik voel me goed behalve dat mijn lichaam nog ontzettend zwak is. In de afgelopen dagen heb ik bloed laten prikken. Ik weet niet eens meer welke dag 't was. Mijn moeder had een afspraak voor me gemaakt bij de huisarts, hij verwees me door naar de polikliniek. Ik ging bloedprikken, nog nooit gedaan. Er werd een naald in mijn armgestoken, waar steeds verschillende buisjes aan vast werden gemaakt. Voor alle mogenlijkheden een buisje met bloed, Pfeiffer, bloedarmoede, ijzer te kort en weet ik wat nog meer. Vandaag maar even bellen en hopen dat de uitslag binnen is. Stiekem hoop ik dat er wat uitkomt zodat er wat aan gedaan kan worden. Want op dit moment ben ik niet de actieve ik, die ik normaal gesproken ben. Ik ben ziek, zwak en moe.